Het was misschien wel de reden dat ik vannacht echt moeite
had om de slaap te vatten. Het waren slechts 10 minuten in de uitzending
van Pauw en Witteman, maar het bleef maar bij mij doormalen. Ik voelde me weer in de maling genomen. En
uiteraard waren het Paul en Witteman die zich flauw en lafjes opstelde en
vooral niet door vraagde. En hoe vreemd ook in deze week, heb ik het niet over
het regeerakkoord. Ik zat gister klaar oor het verhaal van dopingzondaar Steven
de Jongh. Ik hoopte op een verhaal over het hoe en waarom. Maar ik had het
kunnen weten; het werd een teleurstelling. Allereerst omdat Pauw en Witteman geen
enkel verstand van zaken hebben, maar ook omdat Steven de Jongh dezelfde rol
speelde als in het peloton destijds: lekker meerijden maar nooit eens
uitgesproken.