zondag 22 april 2012

Het sportjaar 2012


Het gaat een mooi sportjaar worden, 2012, met als hoogtepunt de zomer. Het EK voetbal, de Tour de France en de Olympische Spelen in een tijdsbestek van drie maanden. Drie maanden genieten van sport op het hoogste niveau. Een zomer die gen komkommertijd kent, een zomer waar sport regeert. Niet voor niets het zogenaamde hoogseizoen, maar gaat het ook een oranje hoogseizoen worden? Ik hoop het van ganser harte, tegen beter weten in.


Allereerst het Europees Kampioenschap in Polen en Oekraine, waar we als Oranje één van de favorieten zijn. Kijkend naar spelersmateriaal en technische staf natuurlijk een logische conclusie. Elke coach wil spelers als Sneijder, Van Persie, Huntelaar, Robben, Affeley en vd Vaart in zijn team hebben. Maar daar zit ook het probleem, het zijn er teveel voor een paar plaatsen. En onze coach Bert van Marwijk staat niet bekend om het maken van compromissen aan zijn speelstijl om de beste spelers op te stellen. Daarom vrees ik dat we het op het EK gaan doen met Kuijt in de basis, Van Persie in een spitsenrol die niet de zijne is en Huntelaar op de bank. Met een Sneijder die elke vorm ontbreekt, Van Bommel die het net niet meer heeft en een De Jong die weer zal bewijzen dat hij de zwarte band heeft, gaan we het niet redden. Maar misschien durft van Marwijk, heel modern, uit zijn schaduw te stappen.

Sinds vorig jaar kijken we allemaal uit naar de Tour de France van dit jaar, want de Rabobank komt met een enorm sterk oranje blok aan de start. Kruiswijk, Mollema en Gesink zullen volgens vele de Tour gaan kleuren. Maar ik ben bang dat het weer gaat tegenvallen. Deze 3 renners zijn zeker getalenteerd en kunnen bergop ook met de beste meekomen. Echter ze zijn leidend en bepalend in het hooggebergte. Ze zullen dus een aanvallende manier van rijden moeten hebben om de concurrentie voor te blijven. Maar als de Rabobank dit seizoen iets bewezen heeft is het dat het woordje aanvallen niet in hun woordenboek voorkomt. Kleurloos meerijden onder het motto: wachten, wachten, wachten. Maar wachten waarop? Op een plek in de subtop zonder in beeld gereden te hebben. Ik hoop dat ze het licht gaan bij de Rabobank en beseffen dat ze drie troeven in handen hebben die door aan te vallen bepalend kunnen zijn in de Tour de France. Misschien niet voor de eindzege, maar wel voor het podium en heroïsche etappezeges.


En dan het vierjaarlijks hoogtepunt, de Olympische zomerspelen. En noteert u vast in uw agenda: zondagavond 5 augustus. Dan is het hoogtepunt van dit sportjaar; de finale van de 100 meter bij de mannen. Een avond die met hoofdletters in de geschiedenis geschreven gaat worden. Op deze magnifieke zomeravond zal Usain Bolt de koning van de hele wereld worden met nieuw wereldrecord van 9,38. Een tijd die eigenlijk niet mogelijk is, maar toch echt gelopen gaat worden.

Qua Oranje zal het een teleurstellende Olympische Spelen worden. Geen waterpolo dames, geen volleybalploeg, geen honkbal meer op de OS en geen wielerploeg van betekenis. Daarnaast is het een jaar met onrust geweest in de hockeywereld, wat zich zal uitbetalen in voor zowel mannen als vrouwen geen finaleplaats. Zijn er dan helemaal geen oranje hoogtepunten dit jaar zult u denken? Gelukkig wel. Deze hoogtepunten vinden plaats in het zwembad. Ranomi Kromowidjojo maakt alle faam waar en zal gouden medailles winnen op de 50 en 100 meter vrije slag en goud met de vrouwen estafetteploeg. Maar ik ben bang dat ze hiermee met de grootst mogelijke afstand de best presterende Nederlandse sport(st)er zal zijn.

Het klinkt misschien alsof ik er niet naar uit kijk de komende zomer, maar niets is minder waar. En mijn hart ligt altijd bij de underdog. En bovenstaand verhaal nog een keer door lezend weet ik dat ik met een oranje hart voor de buis zal zitten….


Geen opmerkingen:

Een reactie posten