Lang leve de Belg

Op zich verschillen wij, trotse Nederlanders sportliefhebbers, niet zoveel van onze Zuiderburen. We hebben allebei onze eigen wereldsport; wij het schaatsen en de Belgen het veldrijden. We blinken erin uit en vreemd genoeg snapt er verder niemand wat van in de wereld. Maar dat maakt ons niet uit, wij lopen massaal de polonaise als we weer gewonnen hebben.

En dan hebben we pure voorliefde voor 1 maand: April. De lammetjes gaan weer de wei in, de zon breekt weer door en alles groeit en bloeit. En in deze wonderschone omstandigheden worden de mooiste koersen verreden die er bestaan. De Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik; stuk voor stuk geven ze de kriebels in je buik en maken je verliefd op elke willekeurig fiets die voorbij komt. Er gaan zelfs verhalen dat God de lente juist in deze periode heeft gepland omdat deze wonderkoersen dan verreden worden!

Maar hier houdt eigenlijk de gelijkenis op tussen Ons Hollanders en de Belgen op. Zij hebben namelijk Gilbert, Van Summeren , Devolder, Vanmarcke als discipelen en Tom Boonen als God. En wie hebben wij? Wij hebben renners die vaak het saaie middenstuk van een race opvullen en als de finale begint net, maar wel met stellige zekerheid, de slag missen. Ons hoogtepunt van dit jaar was de (weliswaar fraaie) zege van Terpstra in Dwarsdoor Vlaanderen, een semi klassieker die alleen telt als de latere winnaar van de Ronde van Vlaanderen hem wint.

Dus als Belgische wielerfan heb je meer te juichen dan de Nederlandse fan, maar dan kun je met je Oranje wielershirt nog steeds wel genieten van een mooie koers. Maar ook hier is het droevig gesteld voor het Neerlands wielerhart, met afgelopen Parijs-Roubaix toch als dieptepunt. Wij hebben Mart Smeets als nestor van de sportjournalistiek. Een man die, (mag ik dat zeggen, ja dat mag ik zeggen) zijn sporen dan weliswaar verdiend heeft, maar zichzelf op een ivoren troon heeft geplaatst en zich met Pasen weer God waande. Maar gelukkig hebben ze het door bij de NOS, we moeten meer beleving in de uitzending, iemand die kan vertellen over de pijn in de koers. Weet je wat; we laten Mart Smeets voorbeschouwen met een oud coureur, dat is gegarandeerd succes. En zo gezegd staat Michael Boogerd keurig om 13 uur 10 op de wielerbaan van Roubaix. Na één vraag ben ik definitief afgehaakt bij de NOS. “Michael, hoe vaak heb jij hem gereden en wat weet je er nog van?”  Het antwoord was kort, krachtig en even dodelijk: “ik heb hem als professional nooit gereden, maar wel 1 keer als amateur. Maar daar weet ik alleen niks meer van”.

Ik kijk voortaan lekker wielrennen Op de Belg. Hier zitten mensen met kennis, met gevoel voor de koers en vooral met liefde voor de sport. En vooral voor de maand mei. Deze sturen nog iemand achter de motor de koers in. Hier weten koersen te waarderen en zenden deze ook gewoon op de woensdag uit. Hier gaat de liefde voor de koers boven alles. Hier heerst een grafstemming als Cancellera uitvalt tijdens de Ronde van Vlaanderen, ook al is het daarmee bijna zeker dat Tommeke Tommeke gaat winnen. Ik hou van Jose, ik hou van Karl, ik hou van Renaat. Lang leve de Belg!!!!

Maar gelukkig is er nog hoop voor ons Nederlanders. Wij hebben Wilfried de Jong, maar ik ben bang dat binnenkort blijkt dat ook hij Belg is………………